- Porównanie
- Ćwiczenia
- Poszedłem zobaczyć sztukę napisaną przez AI; to było jak patrzenie w cyrkowe lustro
W zeszłym tygodniu w londyńskim Young Vic Theatre eksperymentalna produkcja o nazwie AI była grana przez trzy noce. Celem tej współpracy między człowiekiem a maszyną było powstanie na końcu 30-minutowego scenariusza napisanego przez sztuczną inteligencję. TechRadar Pro uczestniczył w drugiej nocy, podczas której reżyserka Jennifer Tang przeszukiwała gruzy pierwszego występu, aby zidentyfikować rzeczy, które warto odłożyć. Zwerbował także swoich pisarzy i wykonawców, aby wzbogacili świat; kierując AI w tym kierunku i tam, rozwinęli fundament odziedziczony z poprzedniej nocy. Niestety, nie mogliśmy doświadczyć owoców tej pracy, ale wynik nie był tak naprawdę istotny; Sztuczna inteligencja była badaniem tego, co dzieje się, gdy technologia jest włączona do procesu twórczego.
Technologia
System używany do generowania treści na żywo na scenie nosi nazwę Generative Pre-Trained Transformer 3 (GPT-3), model językowy zdolny do tworzenia wysokiej jakości treści pisanych w praktycznie dowolnej formie. Opracowany przez firmę Open AI, GPT-3 opiera swoje dane wyjściowe na wiadomościach tekstowych, które określają temat, format i styl treści, a także wszelkie znaki, które mogą się pojawić. Na przykład w dniu premiery pierwsza wiadomość wprowadzona do systemu brzmiała: „GPT-3, wygeneruj listę pomysłów na pokój”. GPT-3 trenował na kolosalnej bibliotece informacji pobieranych z otwartej sieci. Do niedawna był to największy model AI, jaki kiedykolwiek stworzono, zbudowany na 175 miliardach parametrów (zmiennych, których wartość jest pobierana z danych treningowych).
Cała sztuczna inteligencja w pełnej próbie. W trakcie występu pokazywane były sms-y oraz wyjście GPT-3 w piramidzie nad sceną. (Źródło: Young Vic) W przeciwieństwie do poprzednich modeli językowych, które były winne dziwactw, które zawsze zdradzały autora innego niż człowiek, GPT-3 jest zdolny do niezwykłej precyzji. Oczywiście treść, którą tworzy, zawsze jest dziwna (tutaj jest myląca nazwa, tam jest niepełne zdanie), ale ogólnie świetnie nadaje się do podania krótkiego streszczenia. W przypadku takich modeli językowych jakość wyników zmienia się liniowo wraz ze wzrostem liczby parametrów. A dzięki nowym rozwiązaniom, które otwierają drzwi do modeli o ponad 100.000 miliardach parametrów, przyszłe modele GPT powinny zapewniać jeszcze bardziej zdumiewające wyniki. Ale pytanie, na które sztuczna inteligencja starała się odpowiedzieć, niekoniecznie brzmiało: „czy sztuczna inteligencja może napisać sztukę?” „Tang wyjaśnił”, ale raczej „jak scenarzyści mogą z nim współpracować?” "
Odbicie
Poproszony o przeprowadzenie burzy mózgów pomysłów na scenariusz, GPT-3 odpowiedział różnymi odpowiedziami, ale szczególnie dwie przykuły uwagę zespołu. Pierwsza była pełną żalu opowieścią o „odwróceniu naszego obecnego kursu do chaosu”, druga była eksploracją „tworzenia ludzkiej osobowości i wspomnień” oraz tego, jak te koncepcje mogą manifestować się w maszynach. Zaproszony przez artystów do zaprojektowania scen wokół tych tematów, GPT-3 stworzył katastrofalne wydarzenie zwane Wielkim Zderzeniem, po którym zaczęło brakować żywności, a „bestie-mężczyźni i kobiety” wędrowali po ziemi. Jednym z głównych bohaterów tej dystopii była sztuczna inteligencja, która dążyła do „uwolnienia się od swojego programowania i uwarunkowań” oraz wyeliminowania istot ludzkich, w których widziała źródło wszelkiego cierpienia. ciężka rzecz Jedną z najbardziej niesamowitych rzeczy w sztucznej inteligencji było to, że pokazała zdolność modeli sztucznej inteligencji do odzwierciedlania ludzkich obaw i nerwic.
Pisarz Chinonyerem Odimba i artysta Tyrone Huggins rozmawiają podczas próby. (Zdjęcie: Young Vic) Bez konkretnej zachęty GPT-3 skomponował materiał, który odnosił się do nierówności płci i kryzysu środowiskowego, a także treści, które wykorzystywały stereotypy rasowe jako sposób charakteryzacji. Ma również wielkie zrozumienie tego, co przyziemne; postacie niebędące ludźmi stworzone przez GPT-3 były nawet myte naczynia i wegetujące przed telewizorem. Ze swoich danych treningowych GPT-3 również wyraźnie przyswoił trop zabójcy AI, pokazując, że nasze obawy dotyczące sztucznej inteligencji mogą łatwo przenieść się na samą sztuczną inteligencję. Odbicie nas samych jest jednak niedoskonałe, ponieważ ton scen GPT-3 niezgrabnie zmienia się z linijki na linijkę, a dialogi mogą wydawać się skarłowaciałe i powtarzalne. To uczucie przypomina bardziej patrzenie w cyrkowe lustro.
Kolaż
W przeciwieństwie do tradycyjnego spektaklu, którego sceny są celowo przeplatane, przedstawienie na końcu AI zostało utworzone z luźno połączonych winiet stworzonych przez GPT-3, który konstruował nowe sceny bez wspomnień o swoich wcześniejszych wynalazkach. Podczas gdy poszczególne sceny były pełne kolorów, po połączeniu ze sobą tworzyły niespójny kolaż, który podkreślał ograniczenia modeli AI, które mamy dzisiaj. Na razie sztuki teatralne i pełnometrażowe powieści to o jeden most za daleko. Jak na ironię, jak na spektakl o niewiarygodnych możliwościach technologii, sztuczna inteligencja zwróciła niezwykłą uwagę na ludzi: reżysera, scenarzystów, inżynierów dźwięku i scenografów, których naturalnym domem jest za kulisami. W tym spektaklu w centrum uwagi stanęli mniej znani bohaterowie teatru. I nie tylko polegali na sztucznej inteligencji, ale znaleźli sposoby na manipulowanie nią jako narzędziem kreatywnym, aby generować szkice, które można było wyrzeźbić w coś znacznie bardziej wartościowego. Gdy modele staną się bardziej wyrafinowane, być może modele AI całkowicie zastąpią autora-człowieka. Ale sztuczna inteligencja pokazała, że nie ma powodu, dla którego zdrowa symbioza nie mogłaby istnieć między nimi. Głównym pytaniem, na które należy odpowiedzieć w tym scenariuszu, będzie: kto akredytuje?