Ostatnia wojna na konsole: jak Sony pokonało Nintendo i Segę we własnej grze

• Porównanie
• Wideo
• Ostatnia wojna na konsole: jak Sony pokonało Nintendo i Segę we własnej grze

Może trudno w to teraz uwierzyć, ale był czas, kiedy Sony było pośmiewiskiem świata gier. Golden Joystick Awards 2021 Świętujemy 50 lat gier razem z Golden Joystick Awards 2021, największą na świecie ceremonią wręczenia nagród w głosowaniu publicznym. Tegoroczny program upamiętni kamień milowy w historii gier wideo, premierę Computer Space, pierwszego na świecie komercyjnego automatu do gier, w listopadzie 1971 roku. Będziemy też szukać Waszych głosów na najlepszą konsolę wszechczasów (począwszy za 3: 00 pm GMT, 8 listopada): Czy N64 będzie działać? Japoński gigant technologiczny, znany ze swojego osobistego odtwarzacza Walkman, miał ambicje zostania głównym graczem w świecie interaktywnej rozrywki od lat 1980. przemysł. Jednak to przedsięwzięcie w dużej mierze się nie powiodło, a Sony próbowało połączyć siły z holenderskim rywalem Philipsem, przedsięwzięciem, które zaowocowało CD-i, produktem multimedialnym, który również zawiódł w sprzedaży detalicznej. Podczas jego pracy w firmie Philips firma Sony próbowała również zająć się publikowaniem oprogramowania za pośrednictwem swojej marki Sony Imagesoft. Wykorzystując swoją własność Hollywood Studios Columbia i TriStar, Sony wydało kilka śmiesznych spin-offów, takich jak Dracula, Hook i Cliffhanger. Te mierne starania sprawiły, że wydawca zasłynął z tandetnych produktów. Sony prawdopodobnie pozostałoby drugorzędnym graczem w branży, gdyby nie inne wydarzenia odbywające się mniej więcej w tym samym czasie w głębi działów rozwoju elektroniki.

nieprawdopodobni sojusznicy

Cofnijmy się do początku lat 90., kiedy Sony podpisało umowę z japońskim gigantem gier wideo Nintendo na stworzenie materiału dźwiękowego dla kolejnej konsoli Super Nintendo, następcy Nintendo Entertainment System, niekwestionowanego mistrza konsol do gier wideo. 80. . Wynikowy SPC-700 był niczym innym jak objawieniem, błogosławiąc system dźwiękiem o jakości CD, który w porównaniu z innymi konsolami brzmiał jak brzęczenie dzwonków do drzwi. Chip został zaprojektowany przez Kena Kutaragi, eksperta od elektroniki, który widział, jak jego córka gra na konsoli Nintendo i od razu był pod wrażeniem potencjału tych urządzeń. Pomimo oporu ze strony przełożonych, Kutaragi był w stanie wykorzystać dobre stosunki robocze między Nintendo i Sony i przekonać obie firmy do współpracy nad adapterem CD-ROM dla SNES.

Wtyczka „Play Station” dla SNES Integracja technologii CD-ROM z konsolami kartridżowymi nie była bynajmniej nową koncepcją: NEC zastosował tę samą sztuczkę ze swoim systemem PC-Engine pod koniec lat 1980. 16 i Sega pracowała nad wtyczka. Mega CD dla twojego 1991-bitowego Genesis (aka Mega Drive) – ale i tak był to chwyt dla Sony; Dzięki współpracy z liderem rynku firmie udało się wypracować znaczącą pozycję w dziedzinie sprzętu gamingowego. Sprawa była prosta; Sony wyprodukowałoby napęd CD-ROM dla SNES, który byłby produkowany pod marką Nintendo; Sony stworzyłoby również standard oprogramowania „SuperDisc” dla tego urządzenia. Jednak najbardziej atrakcyjną częścią umowy było wyprodukowanie przez Sony własnego napędu „wszystko w jednym”, który obsługiwał zarówno wózki SNES, jak i płyty SuperDisc CD, nazwany „Play Station”. Sprzymierzając się z liderem rynku, Sony zyskałoby znaczącą pozycję w dziedzinie sprzętu do gier. Sony zastrzegło również, że będzie pobierać opłaty licencyjne od wszystkich wydawców, którzy wydali oprogramowanie w formacie SuperDisc, co prawie na pewno miało coś wspólnego z upadkiem umowy. Kiedy Sony ogłosiło swoją umowę z Nintendo podczas targów Consumer Electronics Show w XNUMX roku, Nintendo dokonało ostatecznego upokorzenia, ogłaszając następnego dnia, że ​​w rzeczywistości podpisało umowę z firmą Philips. Nintendo wyraźnie czuło się nieswojo, dając Sony przewagę na rynku gier wideo i tworząc w ten sposób rywala, i bezlitośnie wyciągnął wtyczkę; nie wiedziała, nieświadomie zakończyła też okres. jednocześnie z dziedziny sprzętu domowego.

Następny przystanek, PlayStation

Gdy powstawały prototypy konsol SNES Play Station, a właściwie nie tak dawno w sieci pojawiła się działająca jednostka, Sony zostało zmuszone do porzucenia projektu i powrotu do deski kreślarskiej. Niektórzy w centrali Sony sprzeciwiali się pomysłowi pozwania firmy po tym, jak został tak publicznie upokorzony przez Nintendo, ale Kutaragi zaapelował do szefa Sony, Norio Ohgi, namiętnie wskazując, że idealną zemstą byłoby obalenie giganta gier. własna gra. z PlayStation (teraz bez spacji między tymi dwoma słowami) będzie kontynuowany, z naciskiem na grafikę 3D, a nie sprite'y 2D, które do tej pory charakteryzowały gry konsolowe. Wiele osób odpisało możliwości Sony po upadku umowy z Nintendo. Kiedy firma zaprezentowała światu swój nowy system, byli zaskoczeni i pod wrażeniem. Zdolne do tworzenia najnowocześniejszych efektów wizualnych 3D w czasie rzeczywistym, PlayStation bez wysiłku ukradło grzmot uznanym graczom w branży, czego skutkiem były bardzo czerwone twarze.

Szef Sega Saturn Sega, Hayao Nakayama, był najwyraźniej tak zirytowany specyfikacją konsoli Sony, że wszedł do działu badań i rozwoju firmy Sega i osobiście skrytykował jej personel za pozwolenie nowicjuszowi na przyćmienie ich. Błąd firmy Sega polegał na zbudowaniu konsoli jako potęgi 2D; ciekawe przeoczenie, biorąc pod uwagę, że firma odegrała kluczową rolę w popularyzacji grafiki 3D w tytułach zręcznościowych, takich jak Virtua Racing i Virtua Fighter. PlayStation bez wysiłku ukradło grzmot uznanym graczom w branży, co zaowocowało kilkoma całkiem czerwonymi twarzami.Sega była również winna spisania Sony jako konkurenta; Według byłego szefa Sega of America, Toma Kalinske, Sony zwróciło się do Segi po rozpadzie umowy z Nintendo, ale związek został odrzucony przez japońskich szefów Sega, którzy postrzegali systemy jako pechowe. Atari Jaguar jako prawdziwi pretendenci. Starając się zachować znaczenie starzejącej się Genesis poprzez katastrofalną wtyczkę 32X, zaprojektowaną jako pomost między systemem 16-bitowym a 32-bitowym Saturnem, Sega wydała większość dobrej woli, którą zdobyła podczas wojny z bronią. konsole

nowa rzeczywistość

Z drugiej strony Nintendo wiedziało, że spóźni się na imprezę. Firma współpracowała z amerykańską firmą Silicon Graphics, aby stworzyć coś, co nazywano wówczas „Project Reality”, ale ostatecznie stało się Nintendo 64. Było jasne, że N64 nie dotrze na czas, by rzucić wyzwanie Sony lub Sega, obaj dążyli do wydana w Japonii pod koniec 1994 roku, więc Nintendo odrzuciło Virtual Boy, bez przekonania próbę wykorzystania przelotnej popularności rzeczywistości wirtualnej w latach 90. Znany jako największa wpadka sprzętowa Nintendo ze wszystkich W tamtych czasach Virtual Boy trwał krócej niż rok na rynku i został po cichu wycofany.

Gdy weterani branży szukali piłki, scena była przygotowana na ostateczny triumf Sony. Firma nie pozostawiła nic przypadkowi w miesiącach poprzedzających premierę konsoli w Japonii pod koniec 1994 roku; Zdając sobie sprawę, że brakuje jej wewnętrznych zasobów, aby konkurować z godnymi pozazdroszczenia wewnętrznymi talentami Segi i Nintendo, pilnie zabiegała o względy zewnętrznych wydawców, takich jak Capcom, Konami, Electronic Arts i Namco, które dostarczyło niekwestionowaną zabójczą aplikację The Launch Console. zaskakująco dokładną konwersją ich przebojowej gry na monety Ridge Racer. Twórcy w dużej mierze woleli elegancki, opływowy sprzęt PlayStation od tępej i złożonej architektury Saturna. Zakup firmy Psygnosis z siedzibą w Liverpoolu w 1993 roku przez Sony był kolejną próbą zwiększenia jej szans; firma wyprodukowała WipEout, główną zachodnią premierę na konsole w 1995 roku, której towarzyszyła dojrzała kampania marketingowa i imponująca ścieżka dźwiękowa wypełniona cenionymi artystami tanecznymi i techno.

Metal Gear Solid na oryginalną konsolę PlayStation, wciąż uważaną za jedną z najlepszych w grach Chociaż historia może pokazywać PlayStation jako wyraźnego zwycięzcę tej konkretnej wojny na konsole, na początku sprawy były trochę bliższe, przynajmniej w Japonii. Saturn wystartował w tym samym czasie i obie konsole spisywały się znakomicie w swoich krajach, ale w ciągu sześciu miesięcy Sony wyraźnie się wycofało. Tylko w tym regionie w ciągu sześciu miesięcy sprzedano dwa miliony konsol, podczas gdy w Ameryce Północnej system osiągnął 800.000 100 sprzedaży w ciągu czterech miesięcy. Amerykańskie pole bitwy okazało się niezwykle ważne, a Sony odniosło wczesne zwycięstwo nad Segą, obniżając cenę detaliczną Saturna o 2097 USD. W ciągu miesięcy głębokość wsparcia Sony przez strony trzecie stała się odkrywcza, a programiści w dużej mierze woleli elegancki, usprawniony sprzęt PlayStation do tępej i złożonej architektury Saturna, który wykorzystywał niewygodną konfigurację dwuprocesorową. Wybitne produkcje, takie jak Tekken, Resident Evil, Final Fantasy VII i Metal Gear Solid, udowodniły, że PlayStation jest systemem wybieranym przez główne firmy zewnętrzne, podczas gdy własne wydanie Sony, które obejmowało Gran Turismo i WipEout 90, potwierdziło to. Musisz mieć konsolę z lat XNUMX.

Koniec gry

Zanim Nintendo wkroczyło na rynek pod koniec 1996 roku, wszystko oprócz krzyków się skończyło; Sony miało dominującą przewagę na całym świecie. Konsola Nintendo była konkurencyjna cenowo i potężniejsza niż cokolwiek innego na rynku, ale jej zależność od drogich kartridży zmniejszyła jej szanse u wydawców, programistów i konsumentów; Płyty CD były tańsze w produkcji i oferowały więcej miejsca. Saturn sprzedałby się za mniej niż 10 milionów sztuk, aw 1998 roku, cztery lata po premierze, Sega zabiłaby go na rzecz nowego systemu, Dreamcast. Nintendo 64 jest coraz lepsze i...