Mam problem z Ubisoftem. Nadal gram w ich gry, chociaż przez większość czasu pozostawiają mnie rozczarowanym i niezadowolonym.
Po tym, jak zostałem wyłączony przez błędną wersję i pełną ikon mapę Assassin's Creed Unity, wróciłem do bycia bezużytecznym robakiem, którym byłem, kiedy uruchomiono Assassin's Creed Syndicate. Kilka lat później, po ukończeniu zbyt długiej kampanii Assassin’s Creed Odyssey (ponownie wypełnionej przytłaczającą mapą pełną ikon i mało zabawnych aktywności pobocznych, ponieważ WIĘCEJ ZAWARTOŚCI = WIĘCEJ ZABAWY), myślałem, że to koniec.
Potem poszedłem z Assassin's Creed Valhalla, który w jakiś sposób miał jeszcze bardziej nadętą kampanię. Kiedy w końcu z tym skończyłem, odłożyłem kontroler i przysiągłem NIGDY WIĘCEJ OTWARTYCH GIER UBISOFT.
Koniec z dużymi mapami, które wyglądają na zbyt pełne i zbyt puste. Koniec z powtarzającymi się misjami kopiuj-wklej, w których musisz zebrać trzy przedmioty lub walczyć z wrogiem pięścią. Koniec z bezużytecznymi rzemiosłami, bezużytecznymi minigrami lub identycznymi bazami wroga, które musisz wyczyścić za niewielką nagrodę.
Potem wyszedł Far Cry 6… i grałem w to. Tak, nienawidzę siebie.
Dobrą wiadomością jest to, że po ukończeniu Far Cry 6, który przyszedł z całą irytacją otwartego świata od Ubisoftu, oczywiście Elden Ring wkroczył, aby wyrwać mnie z samozadowolenia i skopać mi tyłek.
bolesne lekcje
Elden Ring była pierwszą grą FromSoftware, w którą grałem, ale zdawałem sobie sprawę z jej przerażającej reputacji ze względu na trudność. Rzeczywiście, jeden z pierwszych napotkanych wrogów szybko zabił mnie dwoma strzałami.
Wkrótce nastąpiły kolejne zgony i wkrótce zdałem sobie sprawę, że gra mnie karze. Nie dlatego, że to była zła gra, czy twórcy są źli, ale dlatego, że źle w nią grałem. Podchodziłem do tego jak do otwartego świata Ubisoftu i ta zniewaga mnie zabijała. I jeszcze raz. Szanowałem to.
W Assassin's Creed nie wahałbym się skoczyć na grupę wrogów i zdjąć ich. W Elden Ring wiem teraz, że gdybym tego spróbował, w mgnieniu oka byłbym martwy. Gry Assassin's Creed i Far Cry dają ci możliwość stosunkowo szybkiego zdobycia potężnej i ponadprzeciętnej broni, a pokonywanie wrogów staje się trywialne. To zabawne, ale zabawne i nie stanowi prawdziwego wyzwania. Im bardziej jesteś obezwładniony, tym mniej przydatne stają się ulepszenia i poziomy. Ponieważ w Elden Ring czujesz się tak bezbronny, każdy wzrost statystyk jest błogosławieństwem.
Skalowanie wrogów w otwartych światach Ubisoftu jest również nieco zepsute, szczerze mówiąc. Większość ich gier skaluje teraz wrogów do twojego poziomu, co oznacza, że złoczyńcy nigdy nie są zbyt twardzi ani zbyt łatwi.
Wrogowie w Elden Ring mają ustalony poziom, więc kiedy pierwszy raz spotkasz jednego i łatwo cię zabije (co dotyczy głównie mnie), odejdź, rób inne rzeczy, aby zdobyć runy (forma waluty), aby awansować i uczynić cię silniejszym. . oznacza to, że możesz wrócić do nich później i je usunąć. Wymaga to czasu, ale daje ogromną satysfakcję.
kompetentne mapowanie
Dzięki ogromnym mapom Ubisoftu jestem również przyzwyczajony do tego, że mówię dokładnie, gdzie mam się udać, z ikonami rozsianymi po mapach i wizualizacjami pokazującymi twoje cele podczas misji. Ponownie, może to wyeliminować wyzwanie z gier, unikając organicznych odkryć.
Z Elden Ring jesteś zdany na siebie. Dla kogoś przyzwyczajonego do metody Ubisoftu jest to zakłopotanie i zagubienie. Nie miałem pojęcia, gdzie powinienem się udać, więc wybrałem adres i wyruszyłem. Naprawdę zgubiłem się w dziwnym świecie, który jest zdecydowanie środowiskiem, którego szukałem FromSoftware.
Sposób, w jaki gra radzi sobie ze śmiercią, to także powiew świeżości. W grach Ubisoft umieranie jest dość trywialne i przeważnie jest tylko irytacją. Jeśli zginiesz podczas misji w Assassin's Creed lub Far Cry, po prostu zaczynasz od ostatniego punktu kontrolnego i próbujesz ponownie, aż ją ukończysz. Nic nie tracisz, aw niektórych nudnych misjach oznacza to po prostu śmierć i zaczynanie od nowa, aż miniesz kolejny punkt kontrolny. Trzeba przyznać Ubisoftowi, że w Watch Dogs: Legion trochę pomieszali, wprowadzając permanentną śmierć dla postaci graczy.
śmierć dobrze zrobiona
W Elden Ring śmierć ma swoje konsekwencje. Jeśli zginiesz, powrócisz do ostatnio odwiedzonego miejsca Lost Grace, zabici wrogowie zostaną wskrzeszeni, a wszystkie runy, które posiadałeś, zostaną usunięte.
W fantastycznej rozgrywce, którą można znaleźć również w poprzednich tytułach FromSoftware, możesz wrócić do miejsca śmierci, aby zebrać porzucone runy. Wprowadza to element ryzyka, w którym ważysz, czy wrócić po więcej kar, czy szansę na odzyskanie run. Jeśli umrzesz, zanim do nich dotrzesz, znikną na zawsze.
Brak ikon na mapie, choć początkowo niepokojący, oznacza również, że jestem bardziej ostrożny podczas podróżowania po świecie, wypatrując sekretów i zabytków. W grze Ubisoft patrzyłem tylko na minimapę, przechodząc do ikony. Oznacza to, że przegapiłem wiele kochających szczegółów, które projektanci gier dali światu.
Jednak Elden Ring nie jest doskonały, a niektóre decyzje projektowe są kłopotliwe dla nowicjusza takiego jak ja. Chociaż doceniam to, że nie trzyma mnie za rękę jak gra Ubisoft i nie rzuca we mnie mnóstwem samouczków, brak instrukcji może być czasami denerwujący. Na przykład musiałem przejść do trybu online, aby dowiedzieć się, jak otworzyć mapę, ponieważ gra nigdy mi tego nie powiedziała. Minimalne instrukcje dotyczące ulepszania kolb i broni również sprawiają, że pierwsze kilka godzin jest bardziej zagmatwane niż powinny.
Ale FromSoftware wykonało świetną robotę, tworząc tę grę anty-Ubisoft, która naprawdę przeczy moim oczekiwaniom i podkreśla, jak szablonowe stały się gry Ubisoft. Chociaż prawdopodobnie skończę grać w następny Assassin’s Creed lub Far Cry, naprawdę chciałbym zobaczyć, jak firma odwraca sytuację i rzuca wyzwanie – i szanuje – swoich graczy, tak jak robi to Elden Ring.
Dzisiejsze najlepsze oferty na pierścionek Elden
