Kiedy myślisz o powietrzu, zwykle nie myślisz o metalu, ale to prawdopodobnie dlatego, że nie jesteś na WASP-189b. Żeby było jasne, też byłbyś bardzo martwy, gdybyś był.
WASP-189b to egzoplaneta krążąca wokół gwiazdy oddalonej o około 189 lata świetlne i astronomowie nazywają ją „gorącym Jowiszem”. W przeciwieństwie do naszych gazowych olbrzymów, które krążą wokół Słońca w zewnętrznej części naszego Układu Słonecznego, gorące Jowisze są gazowymi olbrzymami krążącymi blisko swoich gwiazd macierzystych. Na przykład WASP-XNUMXb znajduje się około dwadzieścia razy bliżej swojej gwiazdy niż Słońca.
Generuje to ekstremalnie wysokie temperatury atmosferyczne po dziennej stronie planety, przekraczające trzy tysiące dwieście stopni Celsjusza. Jest wystarczająco gorąco, aby zagotować metale, takie jak żelazo, chrom i magnez, doprowadzając te pierwiastki do stanu gazowego i pozwalając im stworzyć warstwową atmosferę wokół planety.
Naukowcy z Uniwersytetu w Bernie, Uniwersytetu w Genewie i Uniwersytetu w Lund w Szwecji odkryli unikalny skład chemiczny atmosfery WASP-189b, korzystając z danych z satelity CHAOPS (Characting Exoplanets Space Telescope) oraz High Accuracy Radial Spectrograph (HARPS). Poszukiwacz). w chilijskim obserwatorium La Silla.
„Zmierzyliśmy światło pochodzące z gwiazdy macierzystej planety i przechodzące przez atmosferę planety” – powiedziała Bibiana Prinoth, doktorantka na Uniwersytecie w Lund i główna autorka nowego badania w Nature Astronomy opisującego odkrycie, w oświadczeniu.
„Gazy w jej atmosferze pochłaniają część światła gwiazd, podobnie jak ozon pochłania część światła słonecznego w ziemskiej atmosferze, pozostawiając w ten sposób swój charakterystyczny „odcisk palca”. Z pomocą HARPS-a udało nam się zidentyfikować odpowiednie Substancje
Wśród zidentyfikowanych były żelazo, chrom, wanad, magnez i mangan. Wykryto również tlenek tytanu, który jest szczególnie interesujący dla naukowców.
„Tlenek tytanu pochłania promieniowanie krótkofalowe, takie jak promieniowanie ultrafioletowe” – powiedział współautor badania, Kevin Heng, profesor astrofizyki na Uniwersytecie w Bernie. „Dlatego ich wykrycie może wskazywać na warstwę w atmosferze WASP-189b, która oddziałuje z promieniowaniem gwiazdowym dokładnie w taki sam sposób, jak warstwa ozonowa na Ziemi”.
Analiza: Ekstremalne egzoplanety zmuszają nas do innego myślenia o wszechświecie
Po stuleciach obserwacji planet w naszym Układzie Słonecznym opracowaliśmy coś w rodzaju wzorca dla tego, co uważamy za ekstremalne środowiska, takie jak rozstrzygająca atmosfera dwutlenku węgla Wenus i niekontrolowany efekt cieplarniany, zatrzymując temperatury prawie czterysta osiemdziesiąt dwa. stopnie Celsjusza.
Jednak im dokładniej badamy egzoplanety, tym bardziej oczywiste staje się, że Wenus i Jowisz to tylko przebłysk radykalnych warunków panujących na innych światach.
Idea gorącego Jowisza nie była rozważana, dopóki nie zaczęliśmy identyfikować egzoplanet w galaktyce i odkryliśmy, że nie tylko istnieją, ale raczej są dość powszechne.
Planety z metaliczną atmosferą nie powinny już być zaskoczeniem, biorąc pod uwagę obfitość żelaza we wszechświecie. W końcu ma bardzo niską temperaturę wrzenia – temperaturę, którą większość gwiazd jest w stanie wytworzyć nawet ze znacznej odległości – więc znalezienie planet z żelaznymi atmosferami ma sens.
Nie czyni to jednak mniej dziwnym, a częścią zabawy w poznawaniu egzoplanet jest odkrywanie, jak dziwny może być wszechświat.