Naukowcy z Uniwersytetu Harvarda opublikowali artykuł określający nową technologię przechowywania danych, która mogłaby zaradzić brakom współczesnych mediów archiwalnych. W artykule opublikowanym przez Amerykańskie Towarzystwo Chemiczne przedstawiono technikę zapisywania danych w mieszaninie barwników fluorescencyjnych, które są drukowane na powierzchni według zadanego wzoru. Kiedy przychodzi czas na dostęp do danych, konkretną kombinację różnych cząsteczek w mieszaninie można przełożyć za pomocą pojedynczego mikroskopu na zera i jedynki binarne, które mogą zinterpretować komputery. „Rosnące wykorzystanie technologii cyfrowych wymaga ponownego przemyślenia sposobu przechowywania danych” – wyjaśnili naukowcy. „Zastosowanie mieszanin cząsteczek zamiast sekwencjonowanych makrocząsteczek minimalizuje czas i złożoność syntezy oraz eliminuje potrzebę sekwencjonowania”. Naukowcy twierdzą, że zapisali, zapisali i odczytali około czterystu kilobajtów danych praktycznie bez utraty informacji, przy średniej prędkości zapisu wynoszącej sto dwadzieścia osiem bps i prędkości odczytu czterystu sześćdziesięciu dziewięciu bps.
Tajemnica przechowywania danych
Ponieważ ilość danych generowanych przez aktywność w Internecie, urządzenia cyfrowe i czujniki IoT stale rośnie w zastraszającym tempie, firmom kończy się czas na rozwiązanie kluczowego problemu: gdzie to wszystko umieścić. Według najnowszego raportu IDC ilość danych utworzonych w ciągu najbliższych 5 lat będzie ponad dwukrotnie większa od ilości danych utworzonych od czasu wdrożenia cyfrowej pamięci masowej. Chociaż mniej niż dwa procent z XNUMX ZB (XNUMX miliarda Tb) utworzonych w zeszłym roku znajdowało się w pamięci długoterminowej (reszta została nadpisana lub buforowana), globalne potrzeby w zakresie przechowywania danych zawsze przekraczają całkowite zwiększenie pojemności. Chociaż przechowywanie w chmurze, tworzenie kopii zapasowych w chmurze i dyski o dużej pojemności są wygodne do przechowywania niewielkich ilości danych w krótkim czasie, jeśli chodzi o przechowywanie plików, taśma Linear Tape-Open (LTO) jest najwyższą królową. Jednak choć dochodowy zespół ma swoje słabości; Dostęp do danych jest możliwy wyłącznie szeregowo, co utrudnia lokalizację poszczególnych plików, a firmy muszą także półregularnie migrować na nową taśmę, aby zapobiec utracie danych. Aby rozwiązać nadchodzący kryzys danych, badacze poszukują nowych, ultragęstych i niezwykle trwałych technologii przechowywania danych. Pojawiły się pewne pretendentki, takie jak DNA, szkło kwarcowe i hologramy kryształowe, a obecnie barwnik fluorescencyjny. Naukowcy twierdzą, że w porównaniu z taśmą, którą należy wymieniać co dziesięć–dwa lata, dane zakodowane w barwniku fluorescencyjnym można przechowywać przez tysiące lat bez utraty jakości. Jako nośnik danych barwnik jest również grubszy niż taśma, co oznacza, że mniejsze obiekty mogą pomieścić znacznie więcej danych. W przeciwieństwie do DNA, które jest uważane za najbardziej obiecującą z technologii stanowiących wyzwanie, ta nowa technika nie wymaga syntezy cząsteczek (tylko mieszanych), a zatem pozwala uniknąć kosztownego i czasochłonnego procesu. Jest oczywiste, że technologia barwników fluorescencyjnych jest wciąż w powijakach i daleka od gotowości do komercyjnego wdrożenia. Jednak zespół badawczy Harvardu utworzył nową firmę o nazwie Datacule, która będzie nadal badać jej potencjał. „Nous avons franczyza l'obstacle supplémentaire, która polega na opracowaniu działającej technologii - il ne fait no doute qu'elle fonctionne, qu'elle présente pewnych korzyści”, oznajmił profesor George Whitesides, który kierował badaniami zespołu. „Drugą przeszkodą jest to, czy kogokolwiek to obchodzi? Musimy jeszcze na to odpowiedzieć. Za pośrednictwem Harvard Crimson, CNET